Chemische namen: 17a-methyl-17b-hydroxy-1,4-androstadieen-3-one
1-Dehydro-17a-methyltestosteron (Methandienon)
Moleculair gewicht: 300,44
Formule: C20H28O2
Smeltpunt: 159–164 graden Celsius
Actieve levensduur: 3–8 uur
Detectietijd: tot 6 weken
Anabole/androgene ratio (bereik): 90–210 : 40–60
Methandrostenolon is sinds de creatie in 1956 enorm populair onder krachtsporters en bodybuilders. Het werd specifiek ontwikkeld voor gebruik door atleten. De populariteit is te danken aan het sterke effect op eiwitsynthese, de snelle toename in kracht, en het vermogen om glycogenolyse te verbeteren.
Medisch gebruik
Methandrostenolon werd gebruikt voor de behandeling van aandoeningen zoals interstitiële-hypofyse-insufficiëntie, chronische bijnierschorsinsufficiëntie, thyreotoxicose, diabetische angiopathieën (zoals retinopathie en nefropathie), steroïde-diabetes en hypofysaire dwerggroei. Door vermoedens van overmatig gebruik in de bodybuildingwereld werd in de vroege jaren 1990 door de FDA het bevel gegeven om de productie in de VS stop te zetten. Buiten de VS wordt het echter nog steeds geproduceerd en blijft het veelvuldig beschikbaar op de zwarte markt.
Gebruik / Dosering
De meeste gebruikers nemen methandrostenolon gedurende een korte periode van 4 tot 6 weken, vaak als ‘kickstart’ bij het begin van een bulkkuur. Ondanks de leverbelasting gebruiken sommigen het langer, met wisselende gezondheidseffecten. Ook vóór wedstrijden wordt het gebruikt om tijdelijk kracht- en massa-effecten te maximaliseren.
Doses van 10 mg kunnen de androgeenactiviteit al vijfvoudig verhogen en zorgen voor een daling van cortisolactiviteit met 50–70%. Toch starten de meeste beginners met 20–40 mg per dag. Gevorderden gebruiken soms 100–150 mg of meer, al nemen de positieve effecten af naarmate de dosis stijgt, terwijl de kans op bijwerkingen toeneemt.
Zoals met de meeste orale steroïden wordt methandrostenolon zelden solo gebruikt, omdat veel gebruikers aangeven dat het moeilijk is om massa te behouden na een ‘alleen methandrostenolon’-kuur. Wanneer het wordt gecombineerd met langwerkende esters, zoals testosteron enanthaat, dient het vooral als tijdelijke ondersteuning tot de andere middelen effectief worden.
Risico’s / Bijwerkingen
Methandrostenolon kan omgezet worden in oestradiol via aromatase, al is dit vrij beperkt. Hierdoor kunnen wel bijwerkingen ontstaan zoals hoge bloeddruk, vochtretentie, gynaecomastie en acne. Veel gebruikers melden ook neusbloedingen. Mogelijk door verhoogde bloeddruk, al treedt dit ook op bij gebruikers zonder bloeddrukstijging.
Het gebruik van een aromataseremmer zoals Arimidex of een oestrogeenblokker zoals Nolvadex kan deze bijwerkingen beperken. Haaruitval is zelden een probleem, aangezien de androgene metaboliet 5-alfa-dihydromethandrostenolon slechts in kleine hoeveelheden voorkomt.
Bij vrouwen kunnen viriliserende effecten optreden, zoals versterkte haargroei en een diepere stem. De enige manier om dit te vermijden is de dosis laag te houden of gebruik helemaal te vermijden.
Omdat methandrostenolon 17-alfa-alkylering bevat om afbraak door de lever te voorkomen, belast het de lever. Langdurig gebruik wordt daarom als riskant beschouwd. Bij korte cycli herstellen leverwaarden in de meeste gevallen volledig na stopzetting.
Let op: methandrostenolon vermindert ook de cellulaire ademhaling, waardoor het ongeschikt is voor duursporters.
Bridging met Dianabol: is het mogelijk?
Sommigen geloven dat een lage dosis methandrostenolon (bijv. 10 mg bij het ontwaken) tussen kuren door kan helpen om spiermassa te behouden en herstel te ondersteunen. Men denkt dat dit het lichaam kan “misleiden” door de natuurlijke testosteronpiek in de ochtend na te bootsen, waardoor LH-productie minder onderdrukt zou worden.
Er is echter geen wetenschappelijk bewijs dat dit werkt. Zelfs voorstanders erkennen dat volledige HPTA-herstel pas mogelijk is wanneer men volledig gestopt is met alle middelen. Bridging voorkomt dus niet dat je lichaam nog steeds onderdrukt blijft, en het helpt niet om tijdens PCT spiermassa optimaal te behouden.
Conclusie
Methandrostenolon is een krachtig en effectief anabool middel, maar moet gericht worden ingezet. Voor korte, doelgerichte kuren kan het waardevol zijn, vooral in combinatie met andere middelen. Langdurig gebruik is echter af te raden vanwege leverbelasting en hormonale onderdrukking.
Referenties
- Metkinen Online Drug Profile, via internet, located at http://www.metkinen.fi/products/fermentation_technologies/steroids/methandrostenolone
- Rea, Author L., 2002, Chemical Muscle Enhancement: Bodybuilder’s Desk Reference
- Llewellyn, William, Anabolics 2004, 2003-4, Molecular Nutrition, pp. 93-6
- Harrison LM, Fennessey PV., Methandrostenolone metabolism in humans: potential problems associated with isolation and identification of metabolites, Steroid Biochem 1990 Aug 14;36(5):407-14
- Blasberg ME, Langan CJ, Clark AS., The effects of 17 alpha-methyltestosterone, methandrostenolone, and nandrolone decanoate on the rat estrous cycle, Physiol Behav 1997 Feb;61(2)
- Serakovskii S, Mats’koviak I., Effect of methanedienone (methandrostenolone) on energy processes and carbohydrate metabolism in rat liver cells, Farmakol Toksikol 1981 Mar-Apr;44(2):213-7
