PCT (Post Cycle Therapy)
Post Cycle Therapy, oftewel PCT, is een periode van medicatiebehandeling die volgt op het gebruik van anabole steroïden. PCT is ook een van de meest verwarrende onderwerpen voor veel steroïdengebruikers, grotendeels vanwege misvattingen. Wanneer je moet beginnen met PCT, welke medicijnen je moet gebruiken, hoe lang je ze moet gebruiken en wat je kunt verwachten, zijn allemaal veelgestelde vragen die we hier zullen behandelen.
Het doel van PCT
Wanneer we anabole steroïden gebruiken, onderdrukken we onze natuurlijke testosteronproductie. Testosteron, het primaire mannelijke hormoon, is essentieel voor ons welzijn. De meeste mannen die anabole steroïden gebruiken, zullen daarom altijd ten minste een minimale hoeveelheid testosteron in hun cyclus opnemen vanwege dit onderdrukkende effect.
Na het gebruik van exogene anabole steroïden zullen de meeste gebruikers een zogenaamde “hormonale crash” of “post cycle crash” ervaren. Dit is een toestand waarin belangrijke hormonen die essentieel zijn voor het behoud van de nieuw opgebouwde spiermassa, zijn onderdrukt of uitgeschakeld.
De belangrijkste hormonen in kwestie zijn LH (Luteïniserend Hormoon), FSH (Follikelstimulerend Hormoon) en vervolgens (en vooral) testosteron. LH (HCG) en FSH staan bekend als gonadotropines, hormonen die de geslachtsklieren (testikels) signaleren om de productie en afgifte van testosteron te starten of te verhogen.
Naast lage niveaus van deze hormonen zal de algehele hormonale balans verstoord zijn, waarbij de testosteronniveaus laag zullen zijn en, afhankelijk van verschillende factoren, de oestrogeenniveaus vaak hoger zullen zijn. Cortisol (een steroïde hormoon dat spierweefsel afbreekt) zal op normale niveaus blijven. Met lage testosteronniveaus en normale (of hoge) cortisolwaarden wordt cortisol nu een bedreiging voor de nieuw opgebouwde spiermassa die tijdens de recente anabole steroïdencyclus is ontstaan (testosteron onderdrukt en neutraliseert normaal gesproken de spierafbrekende effecten van cortisol).
Ook SHBG (Sex Hormone Binding Globulin) is hier een punt van zorg, omdat het zich bindt aan geslachtshormonen (testosteron) en ze inactief maakt, waardoor ze hun effecten niet kunnen uitoefenen. SHBG zal normaal gesproken ook verhoogd zijn tijdens de weken na de cyclus als gevolg van de suprafysiologische niveaus van androgenen van de recente anabole steroïdencyclus.
Onbalans
Het menselijk lichaam herstelt deze hormonale onbalans en herstelt de endogene testosteronniveaus normaal gesproken vanzelf na verloop van tijd, maar studies hebben aangetoond dat zonder tussenkomst van testosteronstimulerende middelen dit tot wel 4 maanden kan duren. Dit is duidelijk voldoende tijd voor de hormonale onbalans om ravage aan te richten in het lichaam en ervoor te zorgen dat een individu het grootste deel of al het nieuw opgebouwde spierweefsel verliest. Daarom moeten alle anabole steroïdengebruikers streven naar een zo snel mogelijk hormonaal herstel, ondersteund door het gebruik van testosteronstimulerende middelen op de juiste manier.
Bovendien zal een poging om het lichaam zelf te laten herstellen een zeer hoge waarschijnlijkheid van langdurige endocriene schade aan de HPTA met zich meebrengen, waardoor het individu anabole steroïden-geïnduceerde hypogonadisme kan ontwikkelen (het onvermogen om gedurende de rest van het leven voldoende testosteron aan te maken). Het is daarom van cruciaal belang dat een goede post cycle therapy wordt gebruikt die meerdere herstelmiddelen omvat, niet alleen om de HPTA-functie zo snel mogelijk te herstellen, maar ook om mogelijke permanente schade te voorkomen. Dit heeft prioriteit boven het behoud van de recent opgebouwde spiermassa.
De HPTA: Hoe het werkt
De HPTA is de Hypothalamus-Hypofyse-Testikels-as, een samenhangend systeem van endocriene klieren in het lichaam dat zich bezighoudt met en de testosteronproductie reguleert.
Klik hier voor een HPTA-diagram
Hierboven is een diagram van de HPTA weergegeven. De HPTA reguleert hoeveel testosteron er op een bepaald moment wordt aangemaakt en in het lichaam circuleert. Elk individu is genetisch (DNA) geprogrammeerd met een maximale hoeveelheid testosteron die het kan aanmaken, en dit is de belangrijkste bepalende factor. Er zijn ook andere factoren die bepalen hoeveel testosteron een individu aanmaakt, zoals leeftijd, dieet, lichaamssamenstelling, levensstijl en fysieke activiteit. Al deze factoren spelen een rol in de totale testosteronproductie.
De HPTA functioneert volgens wat bekend staat als de negatieve feedbackloop, waarbij het lichaam de productie en afgifte van testosteron vermindert als er te veel testosteron in het lichaam wordt gedetecteerd, en zich aanpast als er onvoldoende testosteron wordt gedetecteerd. Deze detectie en aanpassing, bekend als de negatieve feedbackloop, wordt geregeld door de hypothalamus, die wordt beschouwd als de ‘hoofdklier’ voor alle endocriene en hormonale functies in het lichaam.
De negatieve feedbackloop is uiteindelijk de poging van het lichaam om hormonale homeostase te behouden, wat verwijst naar de regulatie van een systeem (in dit geval de interne systemen van het lichaam) om stabiele en constante gunstige omstandigheden te handhaven. Alle endocriene klieren werken op de een of andere manier via de negatieve feedbackloop, in meer of mindere mate. Bij post cycle therapy is de zorg vooral gericht op de negatieve feedbackloop van de HPTA.
Homeostase
Binnen de HPTA is het belangrijkste doel tijdens PCT het herstellen en reguleren van de volgende 5 hormonen naar homeostase:
- GnRH (Gonadotropine-afgevend hormoon)
- LH (Luteïniserend hormoon)
- FSH (Follikelstimulerend hormoon)
- Testosteron
De HPTA begint bij het eerste punt, de hypothalamus, die een behoefte detecteert voor het lichaam om meer testosteron aan te maken en vervolgens variërende hoeveelheden GnRH afgeeft. GnRH is een hormoon dat het volgende punt, de hypofyse, signaleert om te beginnen met de productie en afgifte van twee belangrijke gonadotropines: LH en FSH. LH en FSH zijn hormonen die het derde punt, de testikels, signaleren om testosteron te produceren en af te geven. Dit is de laatste fase van testosteronproductie in de HPTA.
Er zijn twee primaire hormonale factoren die de testosteronproductie in de HPTA remmen, verminderen, onderdrukken of uitschakelen:
- Te veel testosteron
- Te veel oestrogeen
Hoewel er andere hormonen zijn die de HPTA-functie remmen en onderdrukken (zoals progestagenen en prolactine), zijn dit de twee belangrijkste hormonen waar het om gaat.
Wanneer de hypothalamus te hoge niveaus van testosteron en/of oestrogeen in het lichaam detecteert (hetzij door het gebruik van exogene androgenen tijdens een anabole steroïdencyclus of anderszins), zal de hypothalamus proberen een balans te herstellen door het tegenovergestelde te doen van wat hierboven is beschreven. De hypothalamus vermindert of stopt de productie van GnRH, wat de productie van LH en FSH stopt en uiteindelijk de productie van testosteron vermindert of stopzet.
Totdat de ideale hormonale omgeving van de hypothalamus is hersteld, zal de productie van de verschillende signaalhormonen binnen de HPTA niet beginnen. Dit kan vaak maanden duren als het lichaam dit zonder tussenkomst van testosteronstimulerende middelen zelf moet doen. De reden waarom het herstel van de HPTA van nature zo lang duurt, zou nu duidelijk moeten zijn door de beschreven werking van de HPTA.
Dit basisbegrip van de mechanismen van de HPTA en de negatieve feedbackloop is essentieel om te begrijpen hoe en waarom een goed PCT-programma moet worden ontwikkeld en gebruikt na een anabole steroïdencyclus.
